Weekendowe granie #51

Za nami 50 wydanie Weekendowego grania w którym marudziłem na naszą piękną służbę zdrowia. Niestety nadal leżę w łóżeczku i mówiąc oględnie, cierpię. No, ale to przecież nie powód do tego, aby w coś sobie nie pograć. Od trzech dni bezskutecznie próbuję opanować klawiszologię czwartej odsłony Devil May Cry 4 w wersji na PC. Mogliście już dziś obejrzeć galerię tego tytułu którą dla was zamieściłem. Niestety nie jestem „szalonym Szopenem” i moje osiowe paluszki nie są w stanie obłożyć klawiatury w 100 procentach. Dlaczego? Aby grać w DMC 4 PC trzeba być stworzonym chyba w programie Spore Creature Creator. Brakuje trzech, a nawet więcej palców! Muszę jednak przyznać, że przygodny Dantego, które dziś zadebiutowały na rynku w pięknym kraju nad Wisłą prezentują się na blaszakach bardziej niż zacnie. Odpal Devila 4 na komputerze z monitorem powiedzmy 20+ cali, a usłyszysz płacz… posiadaczy konsol. No, ale więcej nie zdradzę do czasu recenzji. Na razie możecie przeczytać tekst opisujący wersję na konsolę Xbox 360. Od razu oświadczam, że w pecetowej recenzji skupię się raczej na aspektach technicznych. Dlaczego? Wszystko co chcecie wiedzieć o Nero możecie przeczytać w wymienionym wcześniej artykule. Capcom po prostu wykonał kawał doskonałej roboty i należy to mocno podkreślić. Jeszcze kilka takich gier na starego blaszaka i powiem „Klocku kochany do budy”.

Zrobiło się jakoś religijnie, a właśnie usłyszałem w TV, że nasi kochani posłowie chcą nam zrobić kolejny wolny dzień tym razem święto Trzech Króli… jajakobyły… pardon jako ateista jest mi to zupełnie obojętne. Choć gdybym był wojującym antyklerykałem to pewnie zacząłbym od rzucenia jakiejś aluzyjki o katolickim talibanie (w jakimś programie ktoś rzucił takie hasło). Stop! Jak widzicie leżenie plackiem w łóżku mając zbyt dużo wolnego czasu na oglądanie stacji informacyjnych (telewizor zawsze pracuje w tle) szkodzi. Jest jednak faktem, że święto TK to dla mnie poniekąd trauma. Kiedy osio był jeszcze całkiem małym bączkiem i mieszkał w troszeczkę mniejszym mieście niż obecnie podwórkowi koledzy zapytali mnie czy wiem co znaczą literki „K +M +B”, które niemalże wszyscy sąsiedzi malowali sobie kredą na drzwiach. Ja, jako dziecię naiwne i pozytywnie nastawione do świata odparłem po prostu, że nie. Reszty się domyślcie – dzieci potrafią być dla siebie okrutne. Nawet przyznanie się do tego, że z niecierpliwością czeka się na Wii Music nie może równać się z odium jakie towarzyszyło mi na przysłowiowym podwórku przez kilka następnych dni. No ale dosyć o tym. Ten tydzień w ogóle jest dla pecetowców łaskawy. Pisaliśmy już o grze Bully, która niedługo trafi na tę platformę. Nie grałem jeszcze w przygody Jimmy’ego Hopkinsa więc w końcu będę miał okazję. Fani Amigi z pewnością zelektryzowała wieść o Alien Breed. Ciekawą była też informacja o wynikach sprzedaży konsol w Japonii. Pójdziemy także do kina na Mass Effect. Przy całej mojej sympatii do tej gry to po prostu nie mogę wybaczyć, że jest tyle niezekranizowanych, prawdziwych DZIEŁ Science Fiction, ale za to Hollywood woli „gierki”. Hm… chyba nie powinienem wydawać takich sądów. Nic na to nie poradzę, że po prostu ta „synergia” między branżą filmową, a grową absolutnie mi się nie podoba. W dodatku nie ma to nic wspólnego z Uwe Bollem i jego najnowszą produkcją.

Poruszyłem już temat książek i Devil May Cry 4 PC. Tak więc tradycyjnie pytam – w co zamierzacie zagrać i co ewentualnie przeczytać w sobotę i niedzielę? Ja na lekturę tym razem wybrałem sobie książkę Waldemara Łysiaka Talleyrand. Droga Mefistofelesa. Tak więc odpocznę trochę od klimatów SF&Fantasy. Hmm bezwiednie znowu przywołałem „diabelskie” klimaty.