Mistrzowie szlifu

Żeby trochę podgrzać atmosferę na początku tego felietonu, wyjawię Wam, że tak naprawdę chciałem w leadzie napisać, że Blizzard to mistrzowie podróbek. Bałem się jednak – że tak jak w przypadku poprzedniego bloga Jolo – ktoś nie doczyta do końca i poda mnie do sądu, a z Activision Blizzard wolałbym nie zadzierać. To oczywiście żarty, ale jeśli przyjrzeć się „genialnym” produkcjom „Zadymkarzy” to można spokojnie wysnuć taki wniosek – Blizzard idealnie kopiuje to, co wymyślili inni.

Weźmy choćby sam początek wielkiej kariery tej firmy – oto nikomu nieznany producent konwersji gierek na GameBoya wyskoczył z wielkim hitem, który do dziś stawiany jest za wzór idealnego RTSa. Ale przecież Warcraft: Orcs & Humans było tylko doszlifowaną podróbką Diuny II! Chłopaki z Blizza wzięli mechanikę gry z produkcji Westwooda, wsparli się Tolkienem, Dungeons & Dragons i ogólnie – kanonami fantasy, całość odpicowali i zbalansowali, no i wyszła – strategia czasu rzeczywistego, która zrewolucjonizowała granie. Ale sorry – aż tak oryginalna nie była.

I co? I dziś Westwood gryzie piasek (choć dał nam jeszcze fantastycznego Command & Conquera oraz multum innych gier), a Blizzard przygotowuje się do wydania Starcrafta II – kontynuacji niezbyt przełomowego, ale za to idealnie zbalansowanego, wyważonego i dopracowanego RTSa. Wyszedł Warcraft? To zróbmy jego wersję w kosmosie! Bez szczególnego polotu, ale znów – doskonale doszlifowaną. I znów się udało – miliony ludzi na całym świecie grają w Starcrafta do dziś i z ogromną ekscytacją czekają na „dwójkę”.

A największy hit Blizzarda – World of Warcraft? Toż to przecież EverQuest Deluxe! Firma z Irvine weszła na rynek MMORPG stosunkowo późno, kiedy pionierzy przetarli już szlak, pokazali czego się robić nie powinno i jaka jest prosta recepta na bankructwo. Blizz zatrudnił zgraję doskonałych ludzi, wyłożył na WOW mnóstwo pieniędzy, dopiął swoją – stosunkowo dobrze znaną już markę – do całości i wyszedł… hit wszech czasów. I znów – czy w World of Warcraft są jakieś przełomowe rozwiązania? Coś, czego nie było nigdzie wcześniej? Czy grafika powala na kolana? Pomysłowość twórców zapiera dech w piersiach? Śmiem wątpić, że nie. Ale ponieważ chłopaki z Blizzard są mistrzami szlifu, to właśnie WoW króluje, a reszta chlipie.

Blizzard prowadzi też genialną, ale niekoniecznie odważną politykę tworzenia nowych gier. W ciągu 18 lat istnienia firma stworzyła praktycznie tylko 4 duże tytuły, ale za to naprodukowała do nich sequele oraz mnóstwo dodatków (zgadza się, wszystkie doskonałej jakości). Jeśli coś nie pasowało, nie wahała się uciąć sprawy (Starcraft: Ghost, Warcraft Adventures). Panowie z Blizzarda doskonale wiedzą, jak trzeba dbać o markę (choćby i nieszczególnie górnolotną) i to się opłaca – dochody na poziomie półtorej miliarda dolarów i prawie 3000 zatrudnionych ludzi nie wzięło się znikąd.

I choć powyżej staram się trochę odbrązowić legendę Blizzard, to tak naprawdę bardzo tę firmę szanuję. Bo jak widać nie potrzeba nam, graczom, szczególnych nowinek, wymyślania niesamowitych ras i mechanizmów gry. Chcemy bardziej tego, co już znamy, ale dopieszczonego, wypolerowanego i idealnego. I za to płacimy Blizzardowi – za wzięcie się za znane nam pomysły i wyniesienie ich na wyższy poziom. Za to na pewno należy się szacunek.

I wszystko w tym tekście by się zgadzało, gdyby nie jeden, drobny szczegół – Diablo. To najlepszy dowód na to, że duże B nie stawia tylko na cudze pomysły. Jasne, można by powiedzieć, że Diablo to okrojony RPG i nic oryginalnego. Ale tak nie jest. Jeśli niczego nie przeoczyłem, to właśnie Diablo był pierwszym w historii hack n slashem. I do dziś jest moją ulubioną grą Blizzarda. Tak, oni w większości „tylko” polerują. Pożyczają, gdzie się da. Czarują nas efektownymi cutscenkami. Ale kiedy trzeba, potrafią też stworzyć coś nowego i niepowtarzalnego. Ach, Blizzardzie, co my byśmy bez Ciebie zrobili…