MEN przeciw obrazkom

Biorąc pod uwagę niechęć naszego rządu do jakiekolwiek współpracy, odpowiedź odmowna nie powinna nikogo specjalnie dziwić. Mieszane uczucia wywołało jednak sformułowanie będące uzasadnieniem tej decyzji, mianowicie fragment:

„Jednym z podstawowych zadań systemu oświaty jest edukacja czytelnicza i rozwijanie zainteresowania szeroko rozumianym czytelnictwem, w celu przeciwdziałania wpływom „cywilizacji obrazkowej”, na którą składa się wiele programów telewizyjnych, komiksów i gry komputerowe.”

Postawa Departamentu Kształcenia Ogólnego i Specjalnego jest zaskakująca. Poproszony przez nas o komentarz przedstawiciel strony rządowej stwierdził jednak, iż nic nie stoi na przeszkodzie, by Mandragora na własną rękę propagowała historię, nawet za pomocą komiksu.

„Nikt nie ma zamiaru ograniczać prawa do popularyzacji wiedzy historycznej. Nie ma więc obawy, iż MEN będzie przeszkadzać w tym działaniu. To tylko forma, której Ministerstwo nie popiera” – powiedział nam Piotr Unger, główny specjalista departamentu.

Tymczasem wystarczy spojrzeć do elementarzy i podręczników dla młodszych klas, szczególnie zaś w książkach do nauki języków obcych, by odnaleźć w nich liczne elementy „cywilizacji obrazkowej”, którą Ministerstwo chce przecież zwalczać.

„Jeżeli komiks to jedyna forma poznawania historii przez najmłodszych, to wtedy może być groźna” – dodaje Unger.

Zjadliwy komentarz skierowany w stronę rządową na stronie Mandragory wskazuje na to, że sprawa została zakończona i kolejne próby dialogu nie będą już miały miejsca.

Dla Valhalli sytuację skomentował członek Polskiego Towarzystwa Badania Gier, Dr Augustyn Surdyk, który jako badacz oraz nauczyciel akademicki doskonale wie czym jest „cywilizacja obrazkowa” oraz jakie niesie ze sobą korzyści i zagrożenia. „Obie strony postąpiły nierozważnie – zarówno Ministerstwo Edukacji Narodowej, jak i wydawnictwo Mandragora.” – powiedział Surdyk. „Ministerstwo pochopnie odrzuciło propozycję wydawnictwa, Mandragora zaś zbyt szybko straciła cierpliwość, zamiast dalej próbować” – stwierdził.

Obaj eksperci zgodzili się jednak, że jeśli materiał zostanie dobrze dobrany pod względem merytorycznym i pozostanie zgodny z historią, może stanowić on wartościowy element kształcenia.

„Z doświadczenia wiem, że odpowiednio przygotowane komiksy sprawdzają się i, wręcz przeciwnie, nie są źródłem zagrożenia, ale przekazują dużo wartości” – mówi Surdyk o pomyśle nauczania poprzez komiksy w Polsce.

Na pytanie, czy MEN widzi w przyszłości możliwość zainteresowania dzieci historią właśnie poprzez komiks, Piotr Unger odpowiedział: „nie jestem w stanie przesądzić na tak ani na nie. To byłaby dosyć istotna zmiana i musimy się zastanowić, na ile „cywilizacji obrazkowej” możemy się poddać, na ile ją wykorzystać, a na ile się jej przeciwstawić”.

Na dzień dzisiejszy jesteśmy jedynie świadkami prób tego ostatniego.