Dwa światy dwa – zapowiedź Two Worlds II

Trzy lata temu krakowska firma Reality Pump wydała Two Worlds – polskiego cRPGa, który mógł z dumą stawać w szranki z The Elder Scrolls IV: Oblivion czy Gothic III. Ciekawa fabuła, interesujące rozwiązania, ale przy okazji niezoptymalizowany silnik graficzny sprawiły, że Dwa Światy uzyskało średnią na poziomie 65% (wg metacritic.com). Polski producent nie zraził się potknięciem i wkrótce po pojawieniu się pierwszej części rozpoczął pracę nad sequelem, którego premiera ma się odbyć w tym roku.

Przeglądając oficjalną stronę internetową gry nie trudno trafić na dział Innowacje. Ilość zmian, poprawek i nowinek jest naprawdę imponująca, co rodzi nadzieję na to, że obok Wiedźmina pojawi się drugi tytuł, nad którym zagraniczni gracze będą cmokać z radości. Na początek jednak zapoznajcie się z fabułą, która jest trzonem każdej komputerowej gry fabularnej.

Antaloor, Gandohar i Kira

Two Worlds II rozpoczyna się pięć lat po historii przedstawionej w pierwszej części. Ostatnia walka bezimiennego bohatera wyssała resztki sił z jego ciała, dzięki czemu słudzy Gandohara mogli go pojmać i wtrącić do lochu. Ekstremalne wyczerpanie i fakt, że nie udało mu się uratować swojej siostry Kiry, doprowadzają anonimowego herosa na skraj szaleństwa lepiej niż najwymyślniejsze tortury. Jednak w tym mrocznym czasie pojawia się płomyk nadziei, wzbudzony przez nie tak dawnych wrogów ludzkiej rasy – orków. Za sprawą przywódczyni, Smoczej Królowej, znienawidzona kasta ratuje bohatera i zwraca mu upragnioną wolność. Niestety od dawna planowana zemsta musi jeszcze trochę poczekać, bo twierdza Gandohara jest praktycznie nie do zdobycia. Żeby zbliżyć się do maga, bohater musi najpierw wykonać szereg zadań, by poznać słabe strony potężnej fortecy, a dopiero potem zadać cios złu.

Szlak i poza nim

Bazując na doświadczeniu zdobytym przy produkcji pierwszej części, firma Reality Pump postawiła sobie bardzo wysoko poprzeczkę, którą Two Worlds II ma przeskoczyć. Dużo czasu poświęcono misjom zdobywanym od NPCów. Mają być nie tylko zróżnicowane, ale także niezwykle ciekawe. Co ważniejsze każde zadanie ma być w większym lub mniejszym stopniu powiązane z wątkiem głównym, przez co zadania typu zabić 10 kurczaków, pozwolą także odkryć kolejny fragment dojścia do zamku Gandohara (nie pytajcie jak…).

Istotnym elementem zróżnicowania rozgrywki mają być mini-gry. Na chwilę obecną wiadome jest, że otwieranie zamków i kradzież kieszonkowa będą bazować na zręczności gracza, a szybkie zdobycie większej ilości gotówki wymaga dużo szczęścia w grze w kości. Bardzo prawdopodobne jest również to, że niektóre z nich będą wymagały skorzystania z tak zwanego systemu fizyki ruchomej. Odpowiada on za możliwość przemieszczania skrzyń, beczek i innych tego typu przedmiotów, otwierając tym samym drogę do kolejnych zręcznościowo-logicznych gierek.

Warto także nadmienić, że świat Antalooru, choć ma być wielki i otwarty, zostanie podzielony na kilkanaście drobnych regionów (w zasadzie wysp), a każdy z nich przywita nas inną sytuacją społeczno-polityczną. Taki sztuczny podział ma jeden zasadniczy cel – wprowadzenie do fabuły otoczki niepewności, tajemniczości i ukrycie prawdy o mieszkańcach danej wyspy (twórcy mówią, że zainspirował ich serial Lost). W ten sposób Reality Pump udało się dokonać małej rewolucji na płaszczyźnie kontaktów NPC – gracz. W Two Worlds II niezwykle istotna będzie rozmowa i zdobywanie zaufania poznanych ludzi – w przeciwnym razie każda wioska i miasto w dużym stopniu pozostanie sztucznie wykreowaną utopią, której nie uda nam się w pełni poznać.

Wdźięk

Złych magów pod dostatkiem

Nad klimatem wszystkich questów ma czuwać oprawa graficzna, napędzana autorskim silnikiem GRACE, który został specjalnie opracowany na potrzeby drugiej części Two Worlds. W teorii prezentuje on się niezwykle ciekawie, bo pozwala m.in. na pełną swobodę ruchów bohatera (zarówno podczas chodzenia/biegania, a także przy walce, pływaniu, jeździe konno itp.), pełną interakcję z otoczeniem, nieograniczona liczba dynamicznych źródeł światła, HDR czy tryb Real Eye Adaption, który odpowiada za przyzwyczajenie się oczu herosa do światła.

Bardzo wylewnie Reality Pump pisze także o systemie łączącym efekty fizyczne ze świetlnymi, który ponoć ma wprowadzić nowe standardy tworzenia klimatu zabawy. Rzecz w tym, że każdy cień padający np. z pochodni, ogniska czy latarni ma być obliczany w czasie rzeczywistym i natychmiast przedstawiany na ekranie. Dla gracza oznacza to tyle, że chcąc dla przykładu zbliżyć się niepostrzeżenie do obozowiska wroga, musi brać pod uwagę nie miejsce ataku, ale także inne czynniki, takie jak wiatr.

Podobno gracze nie mają się czego obawiać – wiadra pomyj wylewanych na twórców za niezoptymalizowany silnik graficzny poprzedniej części, odniosły zamierzony cel i GRACE ma nie tylko szybko dogrywać następne poziomy, lecz także działać wydajnie przy „umiarkowanych wymaganiach sprzętowych” (cytat za główną stroną Two Worlds II). Pozostaje pytanie co oznacza „umiarkowane”, ale na nie dostaniemy odpowiedź najwcześniej we wrześniu.