Gry wciągają i uczą

Do niektórych gier mam stosunek lekko obsesyjny. Nie dość, że nie mogę się od nich odkleić, to jeszcze staram się dowiedzieć jak najwięcej o tym, co dany tytuł przedstawia. Pierwszą grą, która zadziałała na mnie narkotycznie, była Cywilizacja. Wzdłuż i wszerz zapoznałem się z Civilopedią, która zawierała historię świata w pigułce. Lekki fetysz na sprawy geopolityczne pozostał mi do dziś, a poza tym koniec końców pisałem maturę z historii i skończyłem na socjologii. Inżynierowie z rodziny nie byli pocieszeni.

Swojego czasu wciągnął mnie również Gunship 2000 – symulator kilku helikopterów bojowych. Ta gra też miała na mnie wpływ, bo spowodowała, że zaczęło mnie interesować wojsko i różnego rodzaju maszyneria, która przy odpowiednim użyciu robi „bum”. Dość powiedzieć, że po socjologii wylądowałem w akademii wojskowej, której jakoś nie chce mi się za bardzo od dłuższego czasu ukończyć.

Było wreszcie nieśmiertelne Gran Turismo – tytuł tak inspirujący, że zdołał moją nabytą obojętność wobec motoryzacji przekuć w gorącą pasję, która w końcu wysłała mnie na 90 dniową wycieczkę samochodową niemal po samą Afrykę. Co prawda nauczyłem się jedynie wymieniać koła i dokonywać doraźnych napraw silnika, bo samo grzebanie w bebechach samochodu nie jest pociągające, ale za to zdobyłem również tonę doświadczenia przy prowadzeniu samochodu w różnych egzotycznych miejscach.

Teraz wciągnął mnie Flight Simulator. Uparłem się, że nauczę się latać samolotem „jak należy”. Biegam po mieście z podręcznikami nawigacji, ćwiczę lądowania, zaczytuję się we wspomnieniach pilotów. Moje doświadczenia póki co możecie poznać w dwóch tekstach, które opublikowaliśmy na Valhalli. To jedna z tych gier, które zmieniają!

Z wieści innych, szykujemy kilka fajnych zmian, gotujemy się z ważnym announcementem, a do tego otrzymaliśmy do testów nowy, zgrabniutki telefonik z sieci P4. Więcej za niedługo!