Król Idudu III i jego tajna broń

Ewolucja, czyli o dworze, szpiegach i kwintesencji rządzenia

– Co więcej, szykuje się sporo zmian w stosunku do EU II. Najciekawszą jest dwór. Otóż w Europa Universalis III będziemy mogli przyjąć na swe usługi doradców, będących specjalistami w różnych dziedzinach! Pojawią się tam tak znane postaci z mitów jak Isaac Newton, Leonardo da Vinci, Henryk Żeglarz i wielu innych!
– Doradcy?
– Każdy z nich (a może być ich maksymalnie trzech) podniesie wydajność naszego państwa w dziedzinie, w której jest specjalistą! Jeśli zatrudnimy wynalazcę to nasze państwo będzie się szybciej rozwijać, jeśli wybitnego dyplomatę – nasza dyplomacja będzie skuteczniejsza. A będzie w czym wybierać – mariaże, sojusze, embarga handlowe, groźby wojny, pokusy pokoju itp.
– Rozumiem – Idudu zamyślił się. Nie wiedzieć czemu przypomniał mu się niedawno przeczytany „Książę”. Być lwem i być…
– A czy będą tam…. – władca spojrzał znacząco na Rachlima
– Ludzie Dobrze Poinformowani? – jak lubił określać Rachlim przedstawicieli swego zawodu.
– Tak…
– Będą, a jakże Panie. Ich wykorzystanie będzie jednak niezwykle kosztowne i związane z olbrzymim ryzykiem…- Powiedz mi coś czego nie wiem Rachlimie…
– … ewentualna wpadka naszego…- szpieg zawiesił na moment głos – …człowieka, będzie powodem do spadku prestiżu władcy, a nawet może być przyczyną do wszczęcia wojny! Jeśli jednak misja się powiedzie będą dostarczać nam kluczowych informacji czy nawet sabotować działania naszych przeciwników!
– A władca?
– Władca będzie oceniany w czterech kategoriach – administracji, dyplomacji, rozwoju technicznego i umiejętności wojskowych. Ponadto będzie posiadał prestiż i reputację. Ta pierwsza będzie zależna od potęgi państwa, wielkości armii, zajmowanego obszaru etc., reputacja zaś, to odzwierciedlenie tego jak widzą nas inni. Władca będzie również decydował o wszystkich najważniejszych sprawach w państwie. Od rozwoju technologicznego, rozbudowy armii, kierunku handlu aż po kwestie ustroju.
– Ustroju?
– Tak, zaprojektowano 17 różnych typów ustrojów – poczynając od plemiennego, poprzez różne rodzaje monarchii i republiki, na teokracji kończąc. Każdy z nich ma swoje wady i zalety.
– I będą one miały wpływ na rozwój państwa?
– Oczywiście, podobnie jak krąg kulturowy (np. europejski, chiński, arabski etc.), w którym znajdować się będzie nasze państwo. Zależnie od niego określone będzie tempo rozwoju kraju, charakterystyczna zabudowa i jednostki.
A armia Rachlimie, co z armią?

–

– Oczywiście będzie. Co ciekawe twórcy zapowiedzieli nowość nazywaną przez nich „tradycją wojskową”. Polega to na tym, że państwo, które prowadzi wojny będzie gromadzić doświadczenie wojskowe, które zwiększy efektywność działania jego jednostek. Dlatego też nawet potężne państwo może się czuć zagrożone ze strony mniejszego, acz często walczącego. Dlaczego? A to dlatego, że żołnierze tego mniejszego będą bardziej doświadczeni niż znudzeni i zgnuśniali żołnierze wielkiego, ale nie wojującego kraju. Będą również jednostki specjalne charakterystyczne dla danego państwa – Polacy będą mieli husarię, Szwedzi artylerię, Anglicy świetną flotę, a Turcy janczarów.

Rewolucja (niekoniecznie francuska)

Idudu zamyślił się po raz kolejny tego dnia. Wszystko, o czym donosił jego szpieg było takie obiecujące! Znów zaczynał czuć ten dreszczyk podniecenia towarzyszący mu podczas podbojów i walki z przeciwnikami, zarówno na polu dyplomatycznym jak i na ubitej ziemi. Z zamyślenia wyrwał go głos Rachlima.

– Zmieniono jeszcze jedno
– Tak?
– Chodzi o sposób prezentacji Panie. Magicznymi jakimiś zabiegami stworzono wrażenie przestrzeni w tej skrzynce, dlatego też mapy i jednostki widoczne będą w trzech, a nie dwóch wymiarach.
– Rozumiem…

Idudu spojrzał na Rachlima, który wyraźnie czekał na moment kiedy władca pozwoli mu odejść.

– Coś jeszcze?
– Nie Panie, to wszystkie informacje jakie udało mi się zgromadzić.
– Dziękuję, możesz odejść.
Szpieg ruszył do wyjścia jednak w połowie drogi zatrzymał go głos władcy:
– Rachlimie…

Odwrócił się..

– … czekaj na mój znak, chyba znaleźliśmy to czego szukaliśmy.

Szpieg skinął głową w milczeniu i zniknął w drzwiach prowadzących na korytarz. Idudu usiadł w fotelu i przyglądał się w milczeniu metalowej skrzynce stojącej obok biurka. Lekarstwo? A może przekleństwo? Zobaczymy. Na pewno nie będzie nudno – pomyślał władca i uśmiechnął się do wizji, która się przed nim rysowała.