Numerologia stosowana czyli nazewnictwo nieujarzmione

Problem nazewnictwa gier z jednej strony jest całkowicie błahy. Wszak co za różnica jak producent nazywa swój nowy produkt – ważniejsze, aby stał on na odpowiednim poziomie. Pomijając jednak problem jakości ten związany z nazywaniem pozostaje.

Zawsze zastanawiało mnie kto decyduje o ostatecznej nazwie gry i co determinuje jego wybory. A przecież na wymyśleniu tytułu zadanie się nie kończy. Często pozostaje jeszcze kwestia jego zapisu.

A panuje tu niestety całkowita samowolka. O ile gra jest pierwsza w serii nie ma problemu. Jakakolwiek nazwa by to nie była – będzie dobra. Problemy zaczynają się przy kontynuacji, a tych ostatnio coraz więcej. W tej sytuacji nasz producent ma różne opcje do wyboru. Może najzwyczajniej dorzucić numerek „dwa” do oryginalnego tytułu i po sprawie, prawda? Otóż nie. Okazuje się, że nawet owe „dwa” może mieć postać arabską i rzymską. Pal licho jeśli zespół tworzący grę przyjmie jednolitą wersję dla całej serii. Sprawa zaczyna się komplikować kiedy zmieni się właściciel marki – ten najczęściej zaczyna kombinować. Zresztą, nie musi się zmieniać właściciel, żeby dochodziło do zmian. Przykładem seria Silent Hunter. O ile trzecią część zapisywano „Silent Hunter III” o tyle na grzbiecie pudełka czwartej części widnieje „Silent Hunter 4”. Ba! Nawet na tym sprawa się nie kończy, bo o ile w przypadku trójki wydawca zadowolił się zwykłym „Silent Hunter III”, o tyle w przypadku kolejnej części dorzucił coś ekstra – podtytuł „Wolves of the Pacific”. A przecież i tak mówimy o sytuacji komfortowej kiedy kolejne odsłony serii są numerowane. Ta dość niejasna sytuacja z podtytułami i ich brakiem sprawia, że praktycznie niemożliwe staje się odróżnienie tylko po tytule podstawki od misji dodatkowych. Niektórzy przyjmują wprawdzie zasadę, że podstawka jest bez podtytułu, którym obdziela się dopiero dodatki – przykład Company of Heroes z dodatkiem Opposing Fronts. Nawet F.E.A.R. da się jakoś odróżnić. Wszak pierwotna wersja miała tylko rozwinięty skrót (First Encounter Assault Recon), a dodatki nazywały się zupełnie inaczej (Extraction Point i Perseus Mandate).

Problemy z zachowaniem spójności ma też seria GTA. O ile początkowo wszystko było w porządku – pokrzyżowały plany nieco GTA – Vice City i GTA – San Andreas gubiące numerek III w tytule.

Absolutnym majstersztykiem chaosu jest seria Splinter Cell, której kolejność znają chyba tylko fani tego tytułu. Przyznam, że sam mam czasem z tym problemy. Konia z rzędem temu, kto wywnioskuje po tytułach, kolejność następujących po sobie części. Poza pierwszą (pozbawioną wszelkich podtytułów i numerków) – Tom Clancy’s Splinter Cell, potem w myśl teorii chaosu następuje istne pomieszanie z poplątaniem. Pandora Tomorrow, Chaos Theory, Double Agent i wciąż oczekiwany Conviction. A przecież dorzucić do tego należałoby jeszcze tytuły z telefonów komórkowych i przenośnych konsol!

Podobnie zresztą sytuacja wygląda w popularnej serii Need For Speed, która z początkowej numeracji zrezygnowała, rozbiła serię na kilka wątków, które zyskały odrębną numerację (Hot Pursuit, Underground), aby ostatecznie kolejnym częściom nadawać zupełnie różne podtytuły. Był nawet jeden tytuł oznaczony datą (w Europie) Need For Speed: Porsche 2000.

Sprawa nazewnictwa i numeracji tytułów wydaje się najbardziej uporządkowana w grach sportowych, które najczęściej numerują kolejne odsłony od roku wydania. Choć i tutaj nie ma pełnej zgodności. Część numeruje ostatnimi dwoma cyframi (np. FIFA 09), część pełnym rocznikiem (PES 2009, Football Manager 2009). Co gorsza, nie przyjęto też jednoznacznej wersji numerowania „z dołu” czy „z góry”. O ile większość gier wydanych w tym roku opatrzona jest numerem symbolizującym rok przyszły, o tyle niektóre serie nadają go „z dołu”, czego przykładem może być leżące obecnie na półce MotoGP 08.

Jak więc orientować się w tym gąszczu tytułów? Czy jedynym rozwiązaniem pozostaje nam śledzenie serwisów branżowych? A co z tymi co wypadli z obiegu?

Denerwuje was nieuporządkowana numeracja serii? Czy przydarzyło się wam kiedyś pogubić? A może macie pomysł jak wybrnąć z tego chaosu?