Ostatnia anihilacja ludzkości

Grafika nie jest kartą przetargową tej produkcji.

Wracający z misji Gideon wraz z bratem zostali wybrani na pilotów wahadłowca z dyplomatą rasy ludzkiej na pokładzie. To miało być historyczne wydarzenie dla Aurelian – i było! Ale nie tak, jakby się można było spodziewać. Kosmici poinformowali, że na trop Ziemian wpadli poszukujący ich najeźdźcy pragnący dokończyć dzieła sprzed lat – totalnej anihilacji rodzaju ludzkiego. Aurelianie nie mieli dużo czasu na przygotowanie się do ataku – dyplomatyczna misja została przerwana przez pierwszą flotę Obcych, którzy właśnie wlecieli na orbitę planety i rozpoczęli atak! Gideon, wraz ze swoim bratem rozpoczną przygodę swojego życia…

Historia (…) Advent Rising wciąga bardziej niż bagna Mordoru

Pomimo, iż Advent Rising jest grą z gatunku TPP, a nie FPP, czerpie z Halo garściami! Atmosferą panująca w świecie tej produkcji spodoba się wszystkim, którzy zakochali się w pierścieniach Halo. Nie mamy tutaj do czynienia z jakimiś tajemniczymi konstrukcjami kosmicznymi. Wszystko rozgrywa się na pokładach wielkich stacji kosmicznych, następnie na powierzchni Aurelii, uginającej się pod naciskiem atakującej floty najeźdźców i innych planetach, na których młody Gideon odkryje swoje znaczenie w historii rasy ludzkiej. Od razu zaznaczyć trzeba, że producenci tworzyli Advent Rising z myślą o trylogii, dlatego też nie wszystkie wątki znajdą swoje rozwiązanie w tej części gry.

Kamera, akcja!

Skoro kosmos gra tak istotną rolę, to musi się pojawić w grze.

W grze autorstwa Majesco pełno jest akcji – duży nacisk położono zwłaszcza na walkę. Z perspektywy trzeciej osoby przyjdzie nam rozgromić hordy nadciągających kosmitów, których jedynym przeznaczeniem jest paść w agonalnym pokłonie przed naszymi spluwami. Jakkolwiek wcale nie musimy eksterminować tego plugastwa za pomocą broni palnej (tu ciekawostka – oprócz karabinów wynalezionych przez Aurelian w każdej chwili możemy przechwycić broń Obcych i zabijać ich znajomą im technologią).

Wraz z rozwojem scenariusza, Gideon przy pomocy sojuszników odkryje w sobie moce, które pozwolą mu w bardziej spektakularny sposób walczyć z wrogiem. Nie wszystko zostanie nam udostępnione od razu – na niektóre ze zdolności psionicznych Gideona będziemy musieli sporo poczekać, ale bardzo szybko odkryjemy w sobie moc unoszenia obiektów i kontrolowania ich w powietrzu. Wierzcie mi, że nic nie sprawia większej przyjemności jak chwycenie w ten sposób wrogiego żołnierza i ciśnięcie nim o pobliską ścianę. Podczas misji, których akcja toczy się na pokładach okrętów kosmicznych, zamiast walczyć z przeciwnikami możemy ich po prostu po kolei strącać w otchłań kosmosu. Frajda jakich mało!

Fabuła jest dobra – być może dlatego, że współtworzył ją znany pisarz SF.

Advent Rising jest space-operą, łączącą wymarły już gatunek gier będącymi interaktywnymi filmami z dużą porcją tzw. gameplaya. Oznacza to, że oprócz oglądania wielominutowych filmów będziemy też bardzo dużo grać! Co więcej, mechanika gry jest bardzo rozbudowana – podczas kończenia kolejnych poziomów przyjdzie nam sterować bohaterem z perspektywy trzeciej osoby, a także kierować pojazdami i latać myśliwcami gwiezdnymi. Wszystko jest bardzo podobne do Halo z tą różnicą, że główny tryb gry nastawiony jest na perspektywę trzeciej osoby.

Sam klimat poziomów także jest stylizowany na ten z produkcji Bungie. Każdy miłośnik konsolowej serii z całą pewnością będzie zadowolony i poczuje się bardzo swobodnie w świecie Advent Rising. Wspomniałem o pojazdach… mam tu na myśli zarówno opancerzone transportowce, jak i szybkie wehikuły pościgowe. Sterowanie z początku może się wydać nieco chaotyczne (w porównaniu do Halo), ale gdy opanujemy te blaszane bestie to z całą pewnością doświadczymy olbrzymich dawek pozytywnych wrażeń.

Ciąg dlaszy nie nastąpi

Historia opowiedziana w Advent Rising wciąga bardziej niż bagna Mordoru. Paradoksalnie może się zdarzyć tak, że nigdy nie przyjdzie nam poznać dalszych losów bohaterów, gdyż zespół producentów już zdążył się rozpaść – znaczna ich część założyła nową firmę i pracuje nad komputerową adaptacją innej powieści Orsona Scott Carda, a wydawca, Majesco, niezbyt zadowolony z wyników sprzedaży i ocen mediów, nie jest skory do wyłożenia pieniędzy na kontynuację… a przyznam się szczerze, że chciałbym w niedalekiej przyszłości kontynuować przygodę Gideona…

Wierzcie lub nie, ale ten tekst piszę trzeci raz. Pierwszą wersje recenzji Advent Rising straciłem w wyniku awarii dysku twardego – artykuł, jak i setki innych danych po prostu zostały wymazane z egzystencji. Drugą wersję skasowałem sam, przez przypadek – z powodu złamania bokserskiego prawej ręki nieporadnie wciskając klawisze wyczyściłem najpierw Worda, a potem bez zapisywania wyłączyłem edytor tekstu. Artykuł był nie do odzyskania.

Plusy

-Atmosfera znana z Halo-Mnóstwo przerywników filmowych-Świetny scenariusz i dialogi

Minusy

– Oprawa wizualna jest nieco przedpotopowa, nawet jak na możliwości PC i konsoli XBOX