Rzeź stulecia

Przeciwnicy głupi nie są

Po części odpowiedzi na te pytania mogą uzyskać posiadacze limitowanej edycji gry, która zawiera książeczkę streszczającą historię Sery. Nie mogę jednak oprzeć się wrażeniu, że jest to nieco niesprawiedliwe względem osób, które sięgnęły po podstawową wersję gry. Nie mówiąc o tym, że sama gra byłaby jeszcze lepsza gdyby ktoś pokusił się o ciekawsze przedstawienie fabuły. Z drugiej strony, GoW jest grą akcji, więc to właśnie rozgrywka powinna być najbardziej dopieszczona. I jest.

Dla kolegi i koleżnanki

Gears of War to nie tylko rewelacyjna kampania dla jednego gracza. Epic dorzucili jeszcze fachowy tryb co-op (on-line, system-link, lub split-screen) oraz multiplayer, w grze nazwany „Warzone”. Rozgrywka sieciowa jest dopracowana, lecz chętnie widziałbym więcej trybów gry. Do wyboru mamy jedynie dwa – oba to tak zwany „team deatchmatch”, jednak na różnych zasadach. W „Execution”, jak nazwa wskazuje, walczące drużyny muszą po prostu jak najszybciej wykończyć szeregi przeciwnika. Kto zostanie na polu bitwy, ten wygrywa. W „Assassination” celem jest zabicie kapitana jednej z drużyn – team bez kapitana przegrywa.

Małe jest piękne

Mecze mogą rozgrywać się na jednej z dziesięciu map – wszystkie zostały pieczołowicie przygotowane, różnią się otoczeniem, scenografią i podobnie jak cała gra wyglądają rewelacyjnie. Mapki są małe, lecz ich ilość rekompensuje mikre rozmiary. Tryb multiplayer nie zawodzi – akcja jest płynna i trzeba współpracować z członkami drużyny aby coś osiągnąć. Gra już teraz okupuje pierwsze miejsce pod względem popularności sieciowej – tego chyba nie trzeba komentować.

Przekaz podprogowy: kup GoW

Rzadko trafiają się gry typu GoW. Ostatni raz czułem to samo grając w genialnego Resident Evil 4 na Gamecube’a. To jest dokładnie ta sama liga: grasz i czujesz, że w grę została włożona masa pracy i wysiłku. To jest moment na docenienie pracy developerów. Trzeba wstać, pójść do sklepu i kupić Gears of War. A jak nie masz Xboxa 360, to jeszcze konsolę. Tego typu gry pojawiają się tak sporadycznie, że przegapienie Gearsów byłoby grzechem. Od dziś Cliffy B, lead designer GoW, będzie na równi wymieniany z takimi twórcami hiciorów jak Mikami czy Itagaki. Zasłużył sobie na to – wraz z resztą ekipy Epic Games. Z mojej strony owacje na stojąco.

Długo zastanawiałem się jak zacząć tą recenzję. W końcu do czynienia mamy z tytułem, który na długo przed ukazaniem się w sklepach zdążył stać się legendą. Gra miała być odpowiedzią Microsoftu na premierę PlayStation 3, a także pokazem możliwości Xboxa 360. To jak, udało się? Czy Epic Games stanęli na wysokości zadania? Czy Gears of war jest faktycznie tak dobra, jak zarzekał się Microsoft? Tak, tak i jeszcze raz tak. Po roku oczekiwania, Xbox 360 doczekał się swojego „killer appa”. Ostrzegam: w recenzji może pojawić się przytłaczająca liczba „ochów i achów”.

Plusy

-intensywna i napakowana pomysłami-piękna oprawa-świetny co-op i multiplayer-kapitalny tryb single player

Minusy

-fabuła mogłaby być bardziej dopieszczona-za mała różnorodność w trybie multiplayer