Wiedźmin 2: Zabójcy Królów kontra blaszak

Wiedźmin Geralt jest wszędzie. Od kilku dni niektórzy boją się nawet otworzyć lodówkę. Epatowanie, a może nawet molestowanie graczy tym tytułem trwa. Z niepokojem śledziłem kolejne doniesienia o kłopotach CDP z Edycją Kolekcjonerską, a potem ze zwykłą – więcej o tym poczytacie tu. Skrycie liczyłem, że być może kłopoty z instalacją gry jakimś cudem ominą niżej podpisanego. O santa simplicitas! Jakże się myliłem. Ostatnie kilkadziesiąt godzin to był dla mnie prawdziwy horror pełen frustracji. Obserwując rodzimy Internet to nie byłem w tej frustracji odosobniony, ale marna to pociecha. Na szczęście w końcu Wiedźmin 2: Zabójcy Królów ruszył, a ja cieszyłem się jak za przeproszeniem „głupi bateryjką”. Dość powiedzieć, że gdyby nie wydatna pomoc Vikinga kaplusa i kilku innych osób to pewnie do teraz siedziałbym zirytowany i co najwyżej bawiłbym się słynnym już w kilku wątkach nowym monitorem, którego kupiłem specjalnie pod Wiedźmina 2. Oczywiście niektóre „wilki” nie omieszkały się ze mnie nabijać z tego powodu w komentarzach. Wybaczam im wszystkie kąśliwe uwagi ;). Zanim przejdziemy do naszego małego testu należy zająć się równie ważną kwestią. A jest nią.

16:10 versus Geralt z Rivii

Niestety Wiedźmin 2 obsługuje tylko format 16:9, a więc spora grupa posiadaczy monitorów w formacie 16:10 została po prostu na lodzie i musi przełknąć gorzką pigułkę w postaci pasków na dolnej i górnej krawędzi monitora. Naprawdę nie wiem czym kierował się CDP Red. Do niedawna zapowiadali przecież, że „dbają o pecetowego gracza” jak mało kto w dzisiejszej rzeczywistości rynkowej. Z drugiej strony kiedyś zarzekali się, że ich gra nie będzie miała drakońskich zabezpieczeń antypirackich…

W każdym razie poniżej możecie szybciutko zobaczyć te słynne paski (monitor 19 cali rozdzielczość 1440×900) oraz Full HD Witcher 2. Jeszcze tylko jedna uwaga dotycząca grania w tej pierwszej rozdzielczości – wyskakujące w grze np. na początku zabawy okienka z podpowiedziami mają tak małą czcionkę, że przeczytanie tego co chcieli nam przekazać twórcy jest praktycznie awykonalne, a przynajmniej mało komfortowe. Swoją drogą nie wyobrażam sobie jak to może wyglądać w jeszcze mniejszych – a przecież nadal popularnych wśród pecetowej braci – rozdzielczościach ekranu.

Naoglądaliście się? No to czas na konkrety. Jakby ktoś chciał drążyć temat to od razu odpowiem, że paski na 19 calowym monitorze mają po około jeden centymetr. Niby niewiele, ale czarno u góry… czarno u dołu… to nie jest to!

Z czym do Wieśka?

Podobnie jak w przypadku naszych poprzednich mini-testów, czyli artykułów dotyczących Crysisa 2 oraz Dragon Age 2 komputerem na którym będziemy męczyć grę jest maszyna wyposażona w procesor AMD Phenom II X4 945 3GHz, 8 gigabajtów pamięci RAM i kartę graficzną MSi GTX 460 OC dobrze znany czytelnikom Valhalli z naszego testu. System operacyjny to 64 bitowy Windows 7 Home Premium. Sterowniki to najnowsza wersja z certyfikatem WHQL, czyli te z numerem 270.61. Tu kolejna drobna uwaga – pojawiły się sterowniki beta, które ponoć usprawniają znacznie drugą odsłonę Wiedźmina. Z zasady jednak nie instaluję sterowników bez certyfikatu WHQL.

Jak testujemy grę Wiedźmin 2: Zabójcy Królów? Tu pomocnym narzędziem jest program Fraps, a czas pomiaru to standardowe 60 sekund. Miejsce w którym odbywa się nasz test to sam początek gry – obóz wojskowy Foltesta. Mamy tam piękne widoki (i wcale nie mówimy o nieco zaspanej Triss Merigold w jednym z namiotów), sporo się dzieje itd. Zresztą poniżej możecie obejrzeć sobie materiał wideo – tak mniej więcej biegałem Białym Wilkiem po obozie zliczając klatki/sec. Przejdźmy do tego co tygryski lubią najbardziej, czyli wyników.

Na początek testy w rozdzielczości 1440×900. Gra automatycznie wykryła u mnie ustawienia „Wysokie”, a więc na razie nie ingerowałem w opcje i poszedłem na przysłowiowy żywioł. Na tej fotce macie te ustawienia. Oczywiście synchronizacja pionowa została wyłączona, ale zdjęcie zrobiłem zanim się zreflektowałem. Cóż… byłem tak podniecony, że w końcu odpaliłem Wiesia 2, iż ledwo mogłem oddychać!

Testuj się Geralt!

Wiedźmin 2: Zabójcy Królów ustawienia poziomu szczegółów „wysoki”. Rozdzielczość 1440×900. Antyaliasing włączony. W nawiasie wyniki fps z jedną zmianą – zasięg renderowania szczegółów został zmieniony z „Bliski” na „Normalny”.

Min: 30 FPS (31)

Max: 48 FPS (48)

Avg: 38.783 FPS (39.300)

Jak widać na mojej, dość średniej jak na wiedźmińskie potrzeby konfiguracji sprzętowej ci paskudni Zabójcy Królów mimo wszystko pozostają przy rżnięciu koronowanych głów i odpuścili mojemu blaszakowi. Średnia nieco ponad 38 klatek całkowicie mnie zadowala. Bardzo ciekawie prezentuje się sytuacja z zasięgiem renderingu – jak widać można go zwiększyć bez obaw o spadek wydajności.

Kolejny test to te same warunki i ustawienia, ale pozostawiamy już na stałe zasięg renderingu na „Normalny”. Wyłączamy natomiast Antyaliasing. Co się okazało?

Min: 33 FPS

Max: 48 FPS

Avg: 41.700 FPS

Cóż… mogło być lepiej, ale i te kilka wyświetlanych klatek na sekundę więcej przyjmiemy z zadowoleniem.

Na koniec testu w rozdzielczości 1440×900 gmeramy w ustawieniach i włączamy osławione uberpróbkowanie. Czym jest ubersampling poczytacie sobie pod tym adresem. Dla przeciętnego zjadacza „growego” chleba takiego jak ja oznacza to jedno – komputer zostanie zgnieciony, zmasakrowany, odesłany do kącika i tak dalej. Zresztą zobaczcie sami. Ustawienia? Jak wyżej (AA OFF uber ON)

Min: 11 FPS

Max: 22 FPS

Avg: 16.083 FPS

Jak widać ubepróbkowanie potraktowało mój komputer jak wredny klient wyzimską dziwkę w chłodną, deszczową noc. Piecyk zaskowyczał, pisnął i poddał się. Tak… ekipa z CDP Red popsuła i zniszczyła odrobinę mój magiczny świat. Świat w którym na moim sprzęcie mogłem spokojnie pograć w Crysis 2 na wysokich ustawieniach.

Pełen obaw pożegnałem się z 19 calowym monitorem i podłączyłem 23 calową gargantuę, która ma tylko jeden cel, a jest nim uwolnienie W2 od klątwy pasków na ekranie! Muszę jednak przyznać, że nie miałem tęgiej miny i drżały mi nieco dłonie. Odrobinę bałem się odpalenia gry w rozdzielczości 1920×1080 i już oczyma wyobraźni widziałem siebie jak zmuszony ekhem… wyższą koniecznością biegnę do sklepu po nową kartę graficzną. W końcu czego się nie robi dla gry, która dostała tak wysoką ocenę.

Pierwsza zaleta dużego „wiedźmińskiego” monitora 16:9? Brak tych przeklętych pasów. Co ważniejsze nareszcie mogę komfortowo czytać teksty w okienkach. Wiwat! Czy do Wiedźmina 3 będę musiał przytargać do komputera jakiś minimum 42 calowy telewizor?

Przejdźmy jednak do konkretów. Ustawienia dokładnie jak w testach wyżej poza (rzecz oczywista) rozdzielczością. A jak działa Wiedźmin 2: Zabójcy Królów w „FulHade”? Srogo.

Ustawienie automatyczne (Wysokie) w nawiasach liczba klatek na sekundę ze zmienioną na „Normalny” opcją zasięgu renderingu szczegółów.

Min: 22 FPS (21)

Max: 41 FPS (41)

Avg: 30.600 FPS (30.317)

Spodziewałem się prawdziwego pogromu „Wiewiórek”, a tu proszę! Całkiem miłe zaskoczenie. Średnio 30 klatek na sekundę to miodek na moje serduszko. Da się grać. A to chyba najważniejsze. Podobnie jak w przypadku niższej rozdzielczości zmiana zasięgu renderingu szczegółów ustawiona w opcjach konfiguracyjnych o szczebelek wyżej niż sugeruje automat „nie zmienia niczego” jak mógłby powiedzieć Kononowicz.

Znowu wyłączamy AA, ale zostawiamy zasięg renderingu na normalu. Sprawdźmy, czy brak antyaliasingu doda grze choć troszkę wigoru.

Min: 25 FPS

Max: 43 FPS

Avg: 32.483 FPS

Ojoj… wyłączenie w opcjach antyaliasingu jak widać przynosi takie same efekty co branie lekarstw homeopatycznych. Teoretycznie COŚ tam działa szybciej, ale zysk jakichś 2 kl/sec nie można nazwać zadowalającym. Poza tym brak antyaliasingu to jednak czasem dość przykra sprawa. Tak więc można spokojnie stwierdzić, że AA w W2 zostaje na dobre. Przynajmniej u mnie.

Na koniec, choć nie mam skłonności do masochizmu, ale przecież trzeba mieć odwagę i zamieścić wyniki z testu z włączonym ubersamplingiem, który został wykonany w dokładnie takich samych warunkach jak pierwszy. Od razu trzeba powiedzieć, że wyniki w rozdzielczości 1920×1080 są doprawdy urocze.

Min: 6 FPS

Max: 14 FPS

Avg: 10.617

Szalone 10 klatek na sekundę. Przypomniały mi się czasy pierwszego Quake’a i próby odpalenia cuda od id Software u znajomego na 486 DX4 100 MHz, albo pierwszy DOOM. Mały Artur chciał pograć w DOOMika na 386 SX 16 MHz. Cóż… młody to i głupi! Do obcowania z ubersamplingiem w Wiedźminie 2 potrzeba naprawdę mocnego peceta.

Podsumowanie, albo Zoltan podaj piwsko.

Wiedźmin 2: Zabójcy Królów, a raczej silnik graficzny (o samej grze wypowiemy się przy okazji nadchodzącej recenzji tego tytułu) prezentuje się oszałamiająco i bardzo zacnie. Wymagania gry są spore i nie ma się co oszukiwać w tej kwestii – bez w miarę dobrego, czterordzeniowego procesora i bardziej niż zacnej karty graficznej nie ma co podchodzić do tej gry. Oczywiście sami twórcy uczciwie przed premierą mówili, że wymagania będą niemałe i nie ma co się irytować. No i jeszcze jedno… te 30 klatek animacji na sekundę w tej konkretnej grze to naprawdę ilość wystarczająca. Po kilku godzinach obcowania z W2 mogę to powiedzieć z pełnym przekonaniem.

Na koniec jeszcze jedna sprawa. Eksperymentujcie. Opcji zmiany grafiki, cieni, efektów itd. jest w konfiguratorze gry całe zatrzęsienie (patrz fotka) i naprawdę każdy powinien spędzić przynajmniej kilkanaście minut na wybraniu dla siebie najwygodniejszych ustawień. Ja na przykład wyłączyłem efekt Bloom oraz rozmycie ruchu kamery. Obydwa „ficzery” bardzo mnie irytują. Jeżeli natomiast mnogość opcji konfiguracyjnych was przeraża to przecież jest Internet pełen dobrych rad (no powiedzmy…).

Co jeszcze? Aaaaa tak! Na wstępie wspomniałem o naszej uroczej kudłatej asystentce, która towarzyszy nam od dawna w testowaniu gier i sprzętu. Psinka ma do wszystkich fanów Wiedźmina apel – pamiętajcie, że po wielogodzinnej sesji w W2 zwierzaka trzeba… no zobaczcie sami.

Pod tym adresem znajdziecie test kilkunastu kart graficznych w W2.