Wycieczka po psychiatryku – recenzja Batman: Arkham Asylum PC

Spośród wszystkich superbohaterów Człowiek-Nietoperz jest jednym z moich ulubionych. W przeciwieństwie do całej reszty „przebierańców” nie potrafi chodzić po ścianach, latać czy zagotować wzrokiem kubka z poranną kawą. Nie ma też czerwonej peleryny i gustownie zaczesanej na bok grzywki. Ma za to całą masę gadżetów, mroczną historię i Gotham, które uważam za jedną z najbardziej wyrazistych i intrygujących komiksowych metropolii.

Ten wyjątkowo ludzki (jak na „przebierańców”) bohater doczekał się wreszcie godnej jego uniwersum przygody w wydaniu komputerowym, która jakością odbiega diametralnie od tego do czego przyzwyczaiły nas produkcje pokroju Iron-Mana. I całe szczęście.

Zaskoczenie

Złapany… zbyt łatwo…

Wspomniane produkcje sprawiły, że od dawna przestałem się interesować grami spod szyldu superbohaterów, automatycznie szufladkując je jako słabe lub dramatycznie słabe. I pewnie nie spojrzałbym nawet na najnowsze dziecko studia Rocksteady gdyby nie fakt, że głównym bohaterem tego tytułu miał zostać mój ulubiony Mroczny Rycerz. Szczęśliwie studio to nie należy do grona tych, które gardzą wydawaniem dem nadchodzących produkcji. W ten oto sposób mogłem bez żadnego ryzyka (poza straconym czasem) spróbować jak smakować będą nowe przygody Bruce’a Wayne’a. I zostałem olśniony. Nie dość, że bawiłem się wyśmienicie, to moim oczom ukazano świat właśnie taki jakim wyobrażałem go sobie czytając komiksowe przygody Człowieka Nietoperza. Pozostało już tylko czekać na pełną wersję gry…

Uśmiech szaleńca

Fabuła gry zabiera nas na wycieczkę do Arkham Asylum – zakładu psychiatrycznego w Gotham City, zlokalizowanego na wyspie. Zakładu pełnego psychopatycznych morderców marzących tylko o tym aby dorwać w swoje ręce tego, który ich tam wsadził – Batmana. Oczywiście trafiamy tam za sprawą Jokera – arcywroga Człowieka Nietoperza. Szybko okazuje się, że olbrzymia łatwość z jaką Gacek schwytał tego wesołka nie była przypadkowa, a nasz bohater z łowcy stanie się zwierzyną (przynajmniej pozornie), na którą polować będzie cała śmietanka szaleńców Gotham.

Bije, tropi, skrada się, wysadza, krawaty wiąże…

Olbrzymim atutem gry jest fakt, że twórcom udało się nie sprowadzić Batmana do gościa w pelerynie, który okłada pięściami setki wrogów przebijając się do Jokera. Choć faktycznie w czasie zabawy solidnym sierpowym obdzielimy sporą ilość przeciwników, nie zapomniano o innych cechach tego superbohatera, oferując graczom zróżnicowaną rozgrywkę. Pobawimy się w detektywa – szukając śladów, skorzystamy z gadżetów czy wreszcie sprawdzimy się w czysto zręcznościowych próbach. Ciekawscy będą mogli poszukać porozrzucanych po wyspie trofeów lub zmierzyć się z łamigłówkami Człowieka Zagadki.

Co ważne, twórcom udało się zachować doskonałą równowagę wszystkich tych elementów rozgrywki, przez co nawet przez chwilę nie poczujemy przesytu żadnym z nich.

Mad World

Wielkim plusem gry jest wykreowany w niej świat. Jest on wręcz przesycony duchem znanym z komiksów, a każde spotkanie z arcywrogiem jest odrębnym doznaniem. A będzie z kim się spotykać, bo poza samym Jokerem pojawią się takie postaci jak Killer Croc, Bluszcz, Strach na Wróble, Bane czy zapatrzona w Jokera Harley Quinn.

Jad zaczyna działać…

Dla pogłębienia klimatu i zapoznania gracza z uniwersum i głównymi postaciami stworzono ich karty zawierające podstawowe informacje. Odkrywamy je wraz z postępem gry. Doskonałym pomysłem są również taśmy z nagraniami sesji psychiatrycznych. Posłuchać gierek słownych Jokera z kolejnym naiwnym psychiatrą liczącym, że znalazł klucz do jego szaleństwa – bezcenne.

Świetnym patentem potęgującym klimat jest nieustająca narracja Jokera komentującego poczynania Batmana. Ta mieszanka drwin, gróźb i czystego szaleństwa, kierowana zarówno do Mrocznego Rycerza, jak i oprychów samego Jokera, jest smaczkiem samym w sobie. Nie sposób przejść obojętnie obok szalonego humoru tego wesołka ogłaszającego przez megafony ostrzeżenia o „latających gryzoniach” czy zapraszającego na imprezę, której główną atrakcją mają być zdegenerowani psychopaci i środki przeobrażające ich w maszynki do zabijania. Wszystko oczywiście przy akompaniamencie sztucznych ogni!

Kolejną wisienką na torcie są spotkania Batmana ze Strachem na Wróble – potęgującym lęki Wayne’a. To etapy, które wystawią nasze nerwy na próbę, rozegrają się one bowiem nie na wyspie, ale w umyśle bohatera Gotham.

Pazurem go, albo batarangiem!

Wspomniałem już o możliwości korzystania z zabawek Człowieka Nietoperza. W nasze ręce trafią słynne batarangi, wyciągarka czy wybuchowy żel. Każdy z tych gadżetów będziemy mogli udoskonalić. Modyfikacje pozwolą rzucać równocześnie kilkoma batarangami, selektywnie detonować żelowe ładunki czy zwiększać moc haka aby obalać ściany czy wyrywać trudno dostępne kratki wentylacyjne.

Spojrzenie kontrolne

Superzabawki nie są tylko i wyłącznie gadżetem, pozwalają skutecznie eliminować wrogów i sprawnie poruszać się po świecie gry. Po raz kolejny należy się pochwała twórcom – plansze zostały przygotowane tak, abyśmy sami wybrali metodę eliminacji przeciwnika – wdając się w bijatykę czy może likwidując żołnierzy Jokera po cichu. W tym drugim przypadku zdecydowanie przydadzą się wspomniane superzabawki. Atak z ukrycia niesie za sobą dodatkową atrakcję – rosnący strach, a potem panikę atakowanej grupy. Przerażeni bandyci nerwowo się oglądają, nawołują do siebie czy nawet strzelają na ślepo licząc na odstraszenie nieuchwytnego Batmana. Tym samym, „wyłuskiwanie” opryszków jednego po drugim przynosi graczowi jeszcze większą frajdę.