Zagraj to jeszcze raz

Nie będę ukrywał, że razem z Krzyśkiem Kanią od dłuższego czasu łupiemy w kapeli rockowej, więc muzyka jest w moim życiu dość istotnym elementem. Tym bardziej cieszę się, kiedy growe produkcje muzycznie dają radę. Pamiętam jak po ukończeniu Prince of Persia (już tego od Ubisoftu) poleciał kawałek łączący arabską skalę z rockowym brzmieniem. Po posłaniu Wezyra do piachu taka muzyka napompowała mi sporo adrenalinki.

Jasne świetnych nut jest od groma, a ścieżki dźwiękowe z gier znajdują coraz więcej fanów. Sami muzycy biorą na warsztat motywy z gier, bo te są często po prostu dobre. Jakiś czas temu w sieci ukazał się domniemany cover motywu z Zeldy w wykonaniu System of a Down. Co prawda dzisiaj kwestia autorstwa piosenki nie jest oczywista (uważa się, że to dzieło Rabbit Joint), brzmi to dość fajnie, chociaż bardzo surowo.

Muzyka potrafi nadać niesamowity klimat i działać na wyobraźnię nie mniej niż grafika. Ba! Uważam nawet, że to właśnie głównie ona wpływa na odbiór wirtualnego świata. Oszczędne melodie w Resident Evil na Gamecube’a stało się dla mnie kwintesencją strachu. Podobnie dźwięki towarzyrzące kolejnym partyjkom w Silent Hilla, które zresztą cieszą się gigantycznym wzięciem wśród melomanów, którzy w gry grają sporadycznie. A jakie gry na was wywarły największe wrażenie, jeśli idzie o ścieżkę dźwiękową? Macie jakieś typy? Dla mnie takim majstersztykiem jest jeszcze Fable. Danny Elfman wie co robi, to właśnie on skomponował piękny główny temat. Do dziś pamiętam ścieżkę dźwiękową z Baśni. Jest jeszcze twórczość pana Koji Kondo, autora znakomitej większości ścieżek dźwiękowych do gier Nintendo.

Na koniec chciałem zaprezentować moje ostatnie dkrycie. Przedstawiam wam pana Tommy’ego Emmanuela w utworze The Hunt. Chociaż wolę ostrzejszą stylistykę, to co ten koleś robi na wiośle przechodzi ludzkie pojęcie. W dodatku buduje genialny klimat, a jego wirtuozeria nie jest tylko pokazem nadludzkich umiejętności. Mam nadzieję, że Tommy skomponuje wkrótce jakiś kawałek specjalnie dla świata gier. Szkoda żeby się marnował…